పది వాక్యాలు రాసి కవితంటావు
ఇంకో వంద వాక్యాలు రాసి కథంటావు
ఊహాల్ని ఒడిసిపట్టుకుని మాల గుచ్చానంటావు
మదిలోని మాటలని పేర్చి కట్టానంటావు
మదిలోని మాటలని పేర్చి కట్టానంటావు
రవిగాంచని చోటును
చంద్రుడు వెళ్ళలేని లోకాలని చూసానంటావు
చంద్రుడు వెళ్ళలేని లోకాలని చూసానంటావు
నిజం చెప్పు
నిజంగానా
నిజంగానా
నువ్వు కవివా
కవి అంటే రుషి అంట
కవి అంటే రుషి అంట
రుషితత్వం శూన్యం కదా
నువ్వేంటి ఇంత సరుకు మోస్తున్నావ్
వేదాంతం ఆఖరు అంకం అన్న నీ మాటల్ని వింటే నవ్వొస్తుంది
తెలిసి తెలిసీ జీవితం మొదలయ్యేదే దాంతో కదా
ఏదీ పూర్తిగా తెలుసుకోలేని జీవితంలోంచి
ఇంకేదో వెతకడమే
ఇంతకంటే ఏమీ లేదు
ఎంత చించుకున్నా అర్థంకాని ఏదో దాని గురించి
అర్థం పర్థంలేని కొన్ని పదాలో, ఇంకొన్ని వాక్యాలో
అంతేనా నీ పరిధి
నాకు నవ్వొస్తుంది
నాకు మట్టుకు నవ్వే కవిత్వం
నిన్ను చూసి నవ్వినా లేక నన్ను చూసుకుని నేనే నవ్వుకున్నా
లోకాన్ని చూసి నేను నవ్వినా లోకం నన్ను చూసి నవ్వినా
నాకు మట్టుకు నవ్వే కవిత్వం
నువ్వేంటి ఇంత సరుకు మోస్తున్నావ్
వేదాంతం ఆఖరు అంకం అన్న నీ మాటల్ని వింటే నవ్వొస్తుంది
తెలిసి తెలిసీ జీవితం మొదలయ్యేదే దాంతో కదా
ఏదీ పూర్తిగా తెలుసుకోలేని జీవితంలోంచి
ఇంకేదో వెతకడమే
ఇంతకంటే ఏమీ లేదు
ఎంత చించుకున్నా అర్థంకాని ఏదో దాని గురించి
అర్థం పర్థంలేని కొన్ని పదాలో, ఇంకొన్ని వాక్యాలో
అంతేనా నీ పరిధి
నాకు నవ్వొస్తుంది
నాకు మట్టుకు నవ్వే కవిత్వం
నిన్ను చూసి నవ్వినా లేక నన్ను చూసుకుని నేనే నవ్వుకున్నా
లోకాన్ని చూసి నేను నవ్వినా లోకం నన్ను చూసి నవ్వినా
నాకు మట్టుకు నవ్వే కవిత్వం