Right disabled

Saturday, March 31, 2018

**మొదటిసారి కదూ**

నువ్వు మొదటిసారి కదూ రావడం
తలుపులేమీ వేసుండవు లే
వేసున్నా సరే
నీ మెత్తటి చేతులతో అలా 
ఒక్కసారి తడితే తెరుచుకుంటాయి

బాగా పాత తలుపులు కదా
కిర్రుమంటాయేమో
చాలా కాలమైంది

రా
అలా గాలివాలుగా వచ్చిపో
నీ ఊపిరి సుగంధాలను వదిలి పో

అలా సడి చెయ్యని అడుగులేసి
రంగురంగుల పాద ముద్రలను అద్ది పో

దీపాలు వాటంతట అవే
గుప్పుమని రాజేసుకుంటాయేమో
ఎవరైనా వస్తారని ఆశ వాటికి

తటాలున వెలిగిన వాటిని చూసి
నువ్వేమీ కంగారు పడకు
నువ్వు వెళ్ళగానే ఆరిపోతాయి

నిండా పెద్ద పెద్ద గదులు కదా
శుభ్రం చేసుకునే ఓపిక లేదు
అలా దుమ్ము పట్టిపోయి
తడి వాసనేస్తూ ఉంటాయి

పుస్తకాల షెల్ఫులు పాతవైనా
వాటిని రోజూ వాడతాను కాబట్టి
అవి కడిగినట్టే ఉంటాయి

వాటి అద్దాలు తుడవడం
నాకు చాలా ఇష్టం

వస్తావా అని అడగటం నాకు ఎప్పుడూ ఇష్టం లేదు
రా అని మాత్రమే కచ్చితంగా పిలుస్తాను

రా
ఎప్పుడొస్తావ్

వచ్చి
ఎప్పుడెళ్ళిపోతావ్

ఏమనుకోకు

వస్తామని చెప్పి
అస్సలు రానివాళ్ళున్నారు
వాకిలి దాకా వచ్చి కూడా
వెనక్కి వెళ్ళినవారున్నారు

లోపలి దాకా వచ్చి
కనీసం కూర్చోకుండా
వెళ్ళినవాళ్ళున్నారు

నేనెప్పుడూ ఏమీ అనలేదు
తర్వాత ఏమీ అనుకోలేదు

రా మరి
ఎప్పుడొస్తావ్

Saturday, March 24, 2018

**దేవీ మౌనమా**

ఏం
నువ్వు నాతో మాట్లాడకపోతే
ఇంకేవీ మాట్లాడవా
గాలి మాట్లాడదా
నీరు మాట్లాడదా

నేను నిన్ను చూడటానికి 
రోజూ నడిచే దారి మాట్లాడదా

నిన్ను తలుచుకుంటూ
నువ్వు పక్కనే ఉన్నావనుకుంటూ 
చాయ్ తాగడానికి
నేను పట్టుకునే కప్పు మాట్లాడదా

నేను పెట్టిన మెస్సెజ్ కు 
రిప్లయ్ కోసం ఎదురుచూసే 
చూపు మాట్లాడదా

ఇంతకు ముందెప్పుడో చెప్పినట్టు
ఫోన్ అవతలినుండి గంట కొట్టినట్టు
టింగు మని వినబడే గొంతును విన్న 
జ్ఞాపకాలు మాట్లాడవా

ఒక్క నిముషం
రెండు నిముషాలు
మూడు నిముషాలు 
దాటాక గానీ నాకు అర్థమవదు

నువ్వు మాట్లాడితేనే అన్నీ మాట్లాడతాయి
లేకపోతే లేదు

దేవీ.... మౌనమా.... 

Thursday, March 22, 2018

**ఇంకేంటి సంగతులు**

మ్మ్.... 
ఇంకేంటి సంగతులు 
చెప్పు 
అంటూ ఫోన్ అవతలివైపునుంచి 
నీ గొంతు అల్లరిగా 
టింగుమని గంట కొట్టినట్టు వినబడుతుంది 

లాజిక్ లు దొబ్బేస్తాయి 
రీజనింగ్ లు పటాపంచలైపోయి 
రైట్ బ్రెయిన్ యాక్టివేట్ అవుతుంది 

పుప్పొడిని గంధాలను వెదజల్లుతూ 
మధుస్రావమవుతున్న 
పూల గ్రంధాలను 
చదువుతున్నానని 

కుండల నిండా పట్టిన 
వెన్నెల పిండిని పిసికి 
గుండ్రంగా కొలిచి 
మళ్ళీ చంద్రులను చేస్తున్నానని 

విత్తనాలు నాటుతుంటే 
లేతాకులు వచ్చి 
నా బుగ్గలు తడుముతున్నాయని 

తీగలు దిగొచ్చి 
నా చెప్పులెత్తుకెళ్ళి 
కటిక నేలపై నడవమన్నాయని 

గడ్డి పూల గొంతులు 
మెల్లనివి కావడంతో 
వాటి తూగుడు మాటలు గాలి రొదకు సరిగా వినబడక 
అలా గడ్డిలోనే పడుకుని 
వాటి సంగతులు వింటున్నానని 

తినవా అంటూ చెట్లు నన్ను పండ్లతో 
నెత్తిన కొడుతున్నాయని 

సాయంత్రం అవుతుందనగా
మబ్బులు కప్పుకుని
అక్కడెక్కడో మలుపు తిరుగుతూ
సూరయ్య అలా అలవోకగా చూసి
కన్ను కొట్టి పోయాడని

ఆ వేళ సాయంత్రం తిన్న ఇడ్లీలు
అచ్చం చందమామల్లాగే
ఉన్నాయని

నీతో ఫోన్ లో మాట్లాడుతుండగానే
రాత్రొచ్చి నాకు చల్లటి దుప్పటి
తెలీకుండా కప్పిందని

ఇలాగే అనిపిస్తుంది

ఇష్టమొచ్చినట్టు ఆ ఊరూ ఈ ఊరూ తిరిగే గాలోడిని
నావి గాలి మాటలని
కానీ నీతో మాట్లాడితే
గాలి స్తంభిస్తుందని చెప్పాలనిపిస్తుంది

చెప్పలేక
నువ్వే చెప్పు
అనేస్తాను

Wednesday, March 21, 2018

**The mystic wanderer**

She is a wanderer
She sets her foot out
Like a soldier of her own infantry

She hits the road
Like a wild mare
She goes like wind

Wherever I go
I find her footprints
Unfaded and glowing
They show the path

She unfolds herself
For every place she visits
She leaves a piece of her very heart
  
Wherever I go
I hear her heartbeat
Like a mountain song
It soothes me

She touches with her soft hands
The chubby cheeks of kids
She meets on the way

Fragrance of her
Flowing compassion
Meets me at every stop

I go on
On and on
To find her
Only to discover her in me

She comes and sits beside me
Swift and silent
She looks at me
And veils me with a moonlight smile

I am HE
A part of S’HE’