**సమక్షం**

ఏ దేవి వరము నీవో 
అని పాడుకోలేను

జీవన ప్రాంగణం అంతా
నువ్వే వెలిసినది నాకు తెలీలేదు

వర్షం వచ్చి పోయిన మర్నాడు ఉదయం కదా
మేఘాలు విడిపోయిన తరువాత 
కళ్ళు నులుముకుంటూ మొదటగా నిన్ను గమనించింది

ఎక్కడెక్కడో కదూ తిరిగింది
ఏం వెతుకుతున్నానో, ఎవరికోసం వెతుకుతున్నానో
తెలీకుండా గాలినై

నువ్వేమీ ఆలస్యంగా రాలేదు
నేనే మబ్బు కమ్మేసి ఉన్నాను

అనిపించిందిలే 
పొగచూరిన చిమ్నీ ఇవాళే తుడిచాను

శాశ్వతమైన చీకటిలో 
అవసరార్థం వెలుగు నింపి
నీ దగ్గరికే వచ్చేస్తాను

నన్ను గాయపరచవుగా
అంతగా అనిపిస్తే ప్రాణం పోయేంత గాయం చెయ్యి
ప్రేమలేని స్పృహ నాకు వద్దిక

నీ సమక్షానికి 
నువ్వెప్పుడు తలుపులు తెరుస్తావో తెలీదు 
ఎప్పటిలాగే నాకది వేకువ