not like in that kids' poem
you push yourself to the shore
with those soft fingers of the sea
you touch me with vigor
నీ నుంచీ నాకేమీ వద్దు నువ్వు తప్ప
అంటూ సాంతం ఆక్రమించేసుకుంటావు
అన్ని నీవనుచు
అంతట నీవనుచు
నా మనసులోని భావాల ప్రవాహం ఈ అనంగవాహిని. నాలో ప్రవహించే అనంతమైన ప్రేమను ఎక్కడ దాచుకోవాలో తెలియక.... అక్షరాలలో భద్రపరచి.... ఆ అక్షర సుమాలను పదాల గుత్తులు చేసి.... ఆ పదాల పూల గుత్తులను వాక్యాల మాలలుగా కూర్చి ఈ అనంగవాహినిలో కలిపేస్తున్నాను
రాత్రి మాత్రం ఒకటే
కానీ కాలాలు మాత్రం రెండు
నిర్నిద్ర పరుచుకున్నవి
నిరాలోచనతో నిద్రపోయినవి
అలుపు లేక ఒకటి
అలుపుతీరి ఒకటి
పొద్దుటే ఎర్రటి కన్నులతో
నీకు ఎదురుపడలేను
ప్రశ్నలు గుప్పించే చూపులు
నన్ను తరుముతాయి
I can’t explain the void
I can’t hide it either
I just can ignore you
కారణాలు లేని లేమిని ఎలా చెప్పగలం
కారణమున్నా చెప్పలేనితనాన్ని ఎలా దాచగలం
But I don’t really know
How to convince the night
It crawls like a shadow
Nobody can see that its naked
It’s the truth
Just this