చీకటి పడగానే
మనకొక తెల్లవారుజాము
ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ
ప్రేమ వర్ణపు సూర్యోదయాన
నీ కనుచివరలకంటుకున్న చీకటి
అసంకల్పిత కదలికల వెలుగులో
కరిగిపోతుంది
వయసు నడి మధ్యాహ్నపు నిట్టూర్పుల సెగలో
వలపు కార్మికుల్లా చెమటోడ్చుతూ
ఒకరిలోకొకరు తవ్వుకుంటూ పోతాం
ఒకరికొకరు దొరికేంతవరకూ
ఎంతదాకైనా
మనకొక తెల్లవారుజాము
ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ
ప్రేమ వర్ణపు సూర్యోదయాన
నీ కనుచివరలకంటుకున్న చీకటి
అసంకల్పిత కదలికల వెలుగులో
కరిగిపోతుంది
వయసు నడి మధ్యాహ్నపు నిట్టూర్పుల సెగలో
వలపు కార్మికుల్లా చెమటోడ్చుతూ
ఒకరిలోకొకరు తవ్వుకుంటూ పోతాం
ఒకరికొకరు దొరికేంతవరకూ
ఎంతదాకైనా
No comments:
Post a Comment