**జాంచెట్టు **

నా చిన్నపుడెపుడో
ఆ కొమ్మను
మా ఇంటిపక్కన నాటేటప్పుడు
అది జాంచెట్టు అని
నాకు తెలీదు

అది నాతోపాటు పెరిగే క్రమంలో
దానికిందే ఆడుకున్నాను
బడికి పోయేముందు దానికోమాట చెప్పి వెళ్ళేవాడిని
బడికి పోయిరాగానే అక్కడి కబుర్లు మాట్లాడేవాడిని
అన్నిటికీ చక్కగా తలూపేది 
ఆకులను గలగలలాడిస్తూ

అమ్మ తిట్టినప్పుడు
నాన్న కొట్టినప్పుడు
నేస్తాలతో ఆటలాడో
పోట్లాడో అలసినప్పుడు
నాకదే నీడ

నేను అలిగితే ఎక్కడుంటానో
ఇంటిల్లిపాదికీ ఎరుక

ఏ కష్టమొచ్చినా
ఎంతటి బాధ కలిగినా
దాని కిందకు వెళ్లి
మొదలునానుకుని కూర్చుంటే
ఓదార్పుగా 
భుజంమీద చేతులేసినట్టు
ఓ అయిదారు పండుటాకుల్ని
రాల్చేది

అప్పుడనిపించేది నాకు
ఎంత పచ్చటి ఆకైనా
పండుపడి
పసుపుబడి
తొడిమ విరిగి రాలిపోయినట్టు
ఎంత కష్టమైనా
ఎప్పుడో ఒకప్పుడు
తొలగక మానదని
మనం చెట్టులాగా 
నిబ్బరంగానే ఉండాలని

నాలుగు పెద్ద కొమ్మలతో
కొమ్మకో రకం కాయలు కాసేది
వాటిలో ఒక కొమ్మకు మాత్రం
తేనెలూరే తియ్యటి కాయలు కాసేది

ఆ కొమ్మపై
నాకిష్టమైన అమ్మాయి పేరు చెక్కానని
తనకు కూడా తెలుసేమో

నేను ఆ కొమ్మకు కాసిన
జాంపండు తినేదాకా ఆగి
తిన్న తరువాత 
నా పెదవులకంటిన
కాస్త తియ్యదనం కోసం
నా ప్రియురాలు పడే తపన చూస్తే
అర్థమయ్యేది
ఆ కొమ్మ కాయలెంత తీయనో
నా జాంచెట్టు మనసెంత మెత్తనో