కురిసి కురిసి
ఆగి
ఆగి ఆగి కురిసి
కదిపి కదిపి
నిలిపి
తడిపి తడిపి
వదిలి
పట్టు బిగించింది
విడుపు
పాటించింది
ఇద్దరమూ
I will always be left to open skies
Where I find nothing but great void
అంత నిండిపోవడం
నాకే గనక తెలిసి ఉంటే
నిన్ను తాకి
పరవశించని క్షణమే ఉండదు
ఉన్న పాటుగా
ఉరిమితే ఉలిక్కిపడ్డట్టు
నీ పాదాల శబ్దం
నిర్లిప్తతను అప్పటికి తొక్కిపడుతుంది
నీతో పాటు
కురవనిస్తావని
అలా
కురవనిచ్చినప్పుడు
ఏ విత్తనం మీదో
ఏ చిగురు మీదో
ఏ చాతక పక్షి
గొంతులోనో
ఎదురు చూసి చూసి
అలసిపోయిన
రైతు నుదురుమీదో
ఎక్కడో ఒక
అర్థవంతమైనచోట
నీతో అల్లుకున్న
ఆలోచనలకు
స్వస్తి
పలుకుతాను
You stay like that
But I raise again and again for you
From the ground
Or as same as you turn yourself into a cloud
వర్షం శబ్దాన్ని
అనువదించుకుంటూ
నా భాషలో
రాసుకుంటూ
కురిసి కురిసి
ఆగి
ఆగి ఆగి కురిసి
ఇద్దరికీ పెద్ద
తేడా లేదు కదూ
Formlessness is a form
We manifest like this
నిరాకార సౌందర్యదీక్ష
నాది
సాకార భావదీప్తి
నీది
We share the worlds together dear
One at a time, one at a time
No comments:
Post a Comment